Kingdom kids

dag 2

De wekker ging om 7 uur, om 8 uur stonden we aangekleed en wel voor het hotel om nog even snel te ontbijten in de stad. We aten heel nederlands een broodje gezond. Alleen zat er wel een enorme berg mayonaise op, lekker die vettigheid op de vroege ochtend.(En stiekem durfde ik ook nog geen sla te eten omdat dat misschien gewassen is in lokaal water en ik ben een bangerik wat betreft ziek zijn en overgeven zoals sommige van jullie zullen weten) Om 9 uur stond Prachit ons op te wachten voor het hotel voor de rit naar de village, ongeveer een uurtje rijden vanaf Chiang mai.

We kwamen aan in een mooi gezellig dorp een beetje tussen de rijstvelden en de bergen. En we werden meteen hartelijk ontvangen door Bui, een vrij jonge vrouw die hier de kinderen opvangt overdag en die dag en nacht voor twee kinderen zorgt. Vanaf toen konden we meteen meedoen met de ochtendklas. Zo'n 10 kinderen tussen de leeftijd van 2 en 5. De meeste met een of andere beperking. Zoals autistisch, verlamd voor een deel, problemen met de ademhaling, of ondervoed geweest. Activiteiten die we doen zijn Liedjes zingen, boekjes lezen, spelletjes doen, engels leren, puzzelen, buiten spelen, samen eten. Dat zijn activiteiten die we hier doen. Voelde me meteen thuis tussen de kinderen. De kinderen komen meteen op je af en bij je zitten en zijn zo aanhankelijk. En met die grote bruine ogen krijg je op slag moederlijke gevoelens voor ze.

Helaas was ik nog niet zo fit door de jet lag. Ik kon in de nacht slecht slapen, vaak wakker, koud in de nacht en overdag vaak dizzy.

Dag 2. 3 en 4

De dagen daarna waren vrijwel hetzelfde. Wakker worden gekraaid door een heerlijke haan versterkt het vervreemde gevoel. Vervolgens weer in slaap vallen en een uur later weer wakker worden door de kinderen beneden. Oftewel rond 7 uur begint de dag. Nog even blijven liggen, ontbijten. Met toast en jam. Hoe Thais wil je het hebben ! Vervolgens kinderen ophalen en tot 12 uur bezig houden, lunchen (ja nu wel echt heerlijke echte thaise rijst lunch), en de volgende groep ophalen. De wat oudere kinderen, die van school komen. Vanaf 3 uur in de middag hebben we de middag best wel voor onszelf, behalve dat we de twee kleine bewoners van dit huis bezig moeten houden.

Je moet hier in ieder geval geen smetvrees hebben, want tjonge wat maken kinderen een rommel en wat kunnen ze heerlijk onhygienisch zijn. Plotseling midden in de kamer een broek omlaag trekken en beginnen met plassen terwijl ze hulpeloos naar de grond kijkt is niet vreemd. En aan jou de taak om het op te ruimen. En zo zijn er nog flink wat voorbeelden te noemen. Lekkere kwijlhanden en monden over je gezicht gesmeerd krijgen, heerlijk! Het meisje dat hier woont is een meisje die iets heeft aan haar longen waardoor ze niet zelf kan ademhalen, maar door een gat in haar keel en een buisje. Soms lijkt het net alsof ze stikt! En daar kon ik in het begin soms flink even van schrikken dan klopte mijn hart in mijn keel. Op een gegeven moment dacht ik, SHIT dit gaat echt niet goed! Dus ik naar binnen rennen, van dit is niet goed! Maar Bui zegt dan heel rustig, ah joh das normaal. Dus nou ja, dat moet je dan maar geloven. En ondertussen geloof ik het.

Gelukkig worden de nachten steeds beter en voelt het allemaal steeds wat fijner, zodat ik wat meer kan genieten! Toppie.