Het is zo normaal dat het gek is
Door: Julia
Blijf op de hoogte en volg Julia
21 Januari 2013 | Thailand, San Pa Tong
Steeds maar weer van die besefmomentjes dat ik hier nu in Thailand ben. En vaak bedenk ik me dat het bijna zo normaal en vanzelfsprekend is hier te zijn dat het daardoor juist ook extra gek voelt.
De eerste twee weken zijn echt voorbij gevlogen en er was vaak van 7 uur in de ochtend tot 7 uur in de avond zoveel te doen dat ik in de avond vaak geen zin had om te schrijven over de ervaringen. Bovendien keken we de tweede week in kingdom kids vaak een filmpje met z'n drieën als de kids in Bed lagen. Vermoeiende dagen waren het zeker! En ook zijn er af en toe momentjes dat ik echt even een momentje voor mezelf wou om bijvoorbeeld de omgeving te zien of gewoonweg even in de zon te zitten. (Want ja ja, in twee weken tijd heb ik eigenlijk nauwelijks nog de Thaise zon gezien!) toch mis je de kinderen wel als je dan eindelijk tijd voor jezelf hebt in het weekend. Het is zo mooi als je kinderen aan het lachen kan maken of als je hun vertrouwen wint. Daar doe je het voor. Bovendien hebben we zelf ook genoeg momentjes kunnen lachen om de kinderen, want wat kunnen kinderen toch heerlijk grappig zijn zonder dat ze het zelf door hebben! Stiekem kregen we samen nog even de slappe lach toen we in het weekend de kinderen na gingen doen. Elk kind heeft zulke specifieke trekjes, dat is gewoon heerlijk om te zien. En ook juist dat, en het verhaal dat achter elk kind schuilt maakt dat je al snel dol bent op ze.
Toch zal ik niet ontkennen dat ik nu echt niks te klagen heb. Ik heb zaterdag mijn ouders opgehaald vanaf het vliegveld in chiang mai. En we zitten nu (als enige) in een heerlijke resortje vlakbij chiang mai. En wat een contrast is dat met de afgelopen twee weken. Heerlijk eten, zwemmen, lezen, iphonen, zonnen, fietsen. En er staat nog voor morgen een tour op het programma naar de top van de hoogste berg van Thailand en twee watervallen. En ik ben echt dol op de natuur. Dus heb er zin in!
Eerst vanavond even naar chiang mai, en dan moet ik toch echt een hoedje kopen voor het echte traveller gevoel maar bovenal omdat ik na één dag zonnen en fietsen mijn oogleden en rondom mijn ogen heb verbrand.
Ik zal graag de kids allemaal nog eens een knuffel willen geven, want het is een heel gek idee dat ik ze nooit meer zie waarschijnlijk, aangezien ze allemaal ter adoptie staan.
Maar verder kan ik ook niet wachten om verder rond te reizen met manouk door Thailand over twee weken.
De eerste twee weken zijn echt voorbij gevlogen en er was vaak van 7 uur in de ochtend tot 7 uur in de avond zoveel te doen dat ik in de avond vaak geen zin had om te schrijven over de ervaringen. Bovendien keken we de tweede week in kingdom kids vaak een filmpje met z'n drieën als de kids in Bed lagen. Vermoeiende dagen waren het zeker! En ook zijn er af en toe momentjes dat ik echt even een momentje voor mezelf wou om bijvoorbeeld de omgeving te zien of gewoonweg even in de zon te zitten. (Want ja ja, in twee weken tijd heb ik eigenlijk nauwelijks nog de Thaise zon gezien!) toch mis je de kinderen wel als je dan eindelijk tijd voor jezelf hebt in het weekend. Het is zo mooi als je kinderen aan het lachen kan maken of als je hun vertrouwen wint. Daar doe je het voor. Bovendien hebben we zelf ook genoeg momentjes kunnen lachen om de kinderen, want wat kunnen kinderen toch heerlijk grappig zijn zonder dat ze het zelf door hebben! Stiekem kregen we samen nog even de slappe lach toen we in het weekend de kinderen na gingen doen. Elk kind heeft zulke specifieke trekjes, dat is gewoon heerlijk om te zien. En ook juist dat, en het verhaal dat achter elk kind schuilt maakt dat je al snel dol bent op ze.
Toch zal ik niet ontkennen dat ik nu echt niks te klagen heb. Ik heb zaterdag mijn ouders opgehaald vanaf het vliegveld in chiang mai. En we zitten nu (als enige) in een heerlijke resortje vlakbij chiang mai. En wat een contrast is dat met de afgelopen twee weken. Heerlijk eten, zwemmen, lezen, iphonen, zonnen, fietsen. En er staat nog voor morgen een tour op het programma naar de top van de hoogste berg van Thailand en twee watervallen. En ik ben echt dol op de natuur. Dus heb er zin in!
Eerst vanavond even naar chiang mai, en dan moet ik toch echt een hoedje kopen voor het echte traveller gevoel maar bovenal omdat ik na één dag zonnen en fietsen mijn oogleden en rondom mijn ogen heb verbrand.
Ik zal graag de kids allemaal nog eens een knuffel willen geven, want het is een heel gek idee dat ik ze nooit meer zie waarschijnlijk, aangezien ze allemaal ter adoptie staan.
Maar verder kan ik ook niet wachten om verder rond te reizen met manouk door Thailand over twee weken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
